poniedziałek, 28 lutego 2011

Oskary 2011


Laureaci 83. ceremonii wręczenia Oscarów

Film "Jak zostać królem" otrzymał cztery statuetki podczas gali rozdania Oscarów, która odbyła się w nocy z 27 na 28 lutego 2011 roku. Produkcja została nagrodzona za najlepszy film, reżyserię, pierwszoplanową rolę męską i scenariusz oryginalny. Zgodnie z oczekiwaniami aktorskie Oscary trafiły do gwiazd filmów "Jak zostać królem" i "Czarny łabędź", czyli Colina Firtha i Natalie Portman.










"Jak zostać królem" otrzymał Oscary za najlepszy film, reżyserię, scenariusz oryginalny i pierwszoplanową rolę męską (Colin Firth)


"The Social Network" wyróżniono za najlepszy scenariusz adaptowany, muzykę i montaż


"Czarny łabędź" otrzymał - zgodnie z oczekiwaniami - Oscara dla Natalie Portman za pierwszoplanową rolę żeńską


Incepcja" otrzymała 4 Oscary "techniczne": za najlepszy dźwięk, montaż dźwięku, zdjęcia i efekty specjalne


Czarny łabędź" otrzymał - zgodnie z oczekiwaniami - Oscara dla Natalie Portman za pierwszoplanową rolę żeńską


Toy Story 3" otrzymało Oscary za najlepszą animację i piosenkę


"Prawdziwe męstwo" mimo dziesięciu nominacji nie otrzymało żadnego Oscara. Western braci Coen jest największym przegranym tegorocznej gali


"127 godzin" mimo aż sześciu nominacji nie otrzymało żadnej statuetki

poniedziałek, 21 lutego 2011

rzekomy klucz

Klucz odpowiedzi do testu z Prawa konstytucyjnego wariant 1 – dodatkowe kolokwium poprawkowe
10.II.2011
1. C
2. B
3. C
4. B
5. C
6. B
7. A
8. B
9. B
10. B
11. A
12. C
13. C
14. C
15. C
16. A
17. B
18. B
19. C
20. B
21. C
22. C
23. C
24. A
25. C
26. C
27. C
28. C
29. A
30. C
31. A
32. C
33. B
34. A
35. C
36. A
37. A
38. A
39. C
40. C
41. B
42. C
43. C
44. C
45. A
46. B
47. C
48. C
49. C
50. C
51. B
52. C
53. C
54. B
55. C
56. C
57. B
58. C
59. B
60. A

prawo konstytucyjne - test którego żaden aplikant nie zdał



Mar 19-02-2011
Publikujemy pytania z testu z prawa konstytucyjnego, którego nie zaliczył żaden aplikant radcowski. Zobacz pytania i oceń, czy zdałbyś taki egzamin

Odsetek zdawalności ze wszystkich przedmiotów wyniósł zaledwie 22 proc. Najsłabiej poszedł aplikantom test z prawa konstytucyjnego.

Test otrzymaliśmy od jednego ze zdających.

Oto pytania, na jakie musieli odpowiedzieć aplikanci:

Pytania z egzaminu warunkowego z prawa konstytucyjnego organizowanego przez ORIP Warszawa, który odbył się 10 lutego 2011 roku:

1. Komornikowi sądowemu:

a. nigdy nie przysługuje skarga konstytucyjna;

b. może przysługiwać wniosek do TK;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

2. Zakładowi Gospodarki Komunalnej:

a. przysługuje skarga konstytucyjna, jeżeli wykonuje funkcje władcze;

b. przysługuje skarga konstytucyjna, jeżeli działa w formie spółki pracowniczej;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

3. Rozporządzenie Prezydenta RP kodeks zobowiązań:

a. nie może być przedmiotem kontroli Trybunału Konstytucyjnego ze względu na utratę mocy obowiązującej;

b. nie może być przedmiotem kontroli Trybunału Konstytucyjnego ze względu na wejście w życie przed wejściem w życie Konstytucji RP;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

4. O formalnej niedopuszczalności pytania prawnego do TK przesądza:

a. istnienie orzeczenia TK o zgodności aktu normatywnego z Konstytucją RP mającego być przedmiotem pytania prawnego;

b. istnienie orzeczenia TK o niezgodności aktu normatywnego, który miałby być przedmiotem pytania prawnego;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

5. Utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego następuje wskutek:

a. uchylenia aktu normatywnego przez prawodawcę;

b. wskutek orzeczenia interpretacyjnego afirmatywnego Trybunału Konstytucyjnego

c. w żadnym z powyższych przypadków.

6. Przesłanką kontroli aktu normatywnego, który utracił moc obowiązującą na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym jest:

a. istnienie ostatecznego rozstrzygnięcia, które wydano przed utratą mocy obowiązującej aktu normatywnego;

b. realna możliwość przywrócenia ochrony praw wskutek wyroku TK;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

7. Kontrolę aktów prawa miejscowego sprawuje:

a. wojewódzki sąd administracyjny;

b. Trybunał Konstytucyjny;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

8. Samodzielne podstawą skargi konstytucyjnej może być naruszenie:

a. Art. 31 ust. 3 Konstytucji RP;

b. Art. 217 Konstytucji RP

c. Żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

9. Trybunał Konstytucyjny nie ma kompetencji do kontroli:

a. norm prawa Unii Europejskiej;

b. uchwał powiększonych składów SN, którym nie nadano moc zasady prawnej;

c. obie powyższe odpowiedzi są prawidłowe.

10. Pominięciem prawodawczym może być:

a. niewydanie rozporządzenia wymaganego przez ustawę;

b. luka aksjologiczna;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

11. W orzecznictwie TK przyjęto, że bezpośrednie stosowanie Konstytucji RP może polegać na:

a. samoistnym zastosowaniu przez sąd normy konstytucyjnej w braku przepisu ustawowego;

b. odmowie zastosowania przez sąd przepisu ustawowego niezgodnego z Konstytucją RP;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

12. W orzecznictwie Izby Cywilnej SN dominuje stanowisko, zgodnie z którym:

a. orzeczenie TK o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją RP z zasady wywiera skutek prospektywny, chyba że TK w sentencji określi w odmienny sposób zakres skuteczności wyroku;

b. orzeczenie TK o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją RP z zasady wywiera skutek prospektywny, chyba że TK w sentencji lub uzasadnieniu określi w odmienny sposób zakres skuteczności wyroku;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

13. Na gruncie Konstytucji RP Trybunał Konstytucyjny może orzekać:

a. wyłącznie o aktach normatywnych wskazanych w art. 87 Konstytucji RP;

b. wyłącznie o aktach aktach normatywnych wskazanych w art. 93 Konstytucji RP;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

14. Art. 190 ust. 4 Konstytucji RP:

a. jest konstrukcją przejętą z dawnej ustawy o Trybunale Konstytucyjnym;

b. nie może być podstawą skargi konstytucyjnej;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

15. Uczestnikiem każdego postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym jest: a. Rzecznik Praw Obywatelskich, jeżeli zgłosi swój udział w postępowaniu;

b. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

16. Związanie TK granicami wniosku, pytania prawnego lub skargi konstytucyjnej oznacza:

a. zakaz orzekania o niezgodności z Konstytucją RP przepisów, które nie zostały wprost wskazane przez wnioskodawcę;

b. zakaz uwzględniania przez TK innych przepisów Konstytucji RP niż wskazane w petitum lub uzasadnieniu wniosku, pytania prawnego lub skargi konstytucyjnej;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

17. Trybunał Konstytucyjny orzeka w formie wyroku w sprawach:

a. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa;

b. zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych;

c. przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej.

18. Zażalenie na postanowienie o odmowie nadania skardze konstytucyjnej biegu można wnieść:

a. w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia;

b. w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia;

c. w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia postanowienia.

19. Z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją przepisów prawa może wystąpić:

a. 25 senatorów;

b. 100 posłów;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

20. Nieograniczoną legitymację wnioskową w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym ma:

a. Krajowa Rada Sądownictwa;

b. Prezes Najwyższej Izby Kontroli;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

21. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie:

a. zawsze z chwilą ogłoszenia w „Monitorze Polskim”;

b. zawsze z chwilą ogłoszenia na rozprawie albo doręczenia stronom;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

22. Podstawą skargi konstytucyjnej nie mogą być:

a. przepisy proceduralne, choćby miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy;

b. przepisy ustrojowe;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

23. Trybunał Konstytucyjny umarza postępowanie:

a. jeżeli akt normatywny będący przedmiotem zaskarżenia został uchylony;

b. w przypadku śmierci skarżącego;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

24. Wyczerpaniem drogi sądowej uprawniającym do wniesienia skargi konstytucyjnej jest:

a. wniesienie skargi kasacyjnej w postępowaniu administracyjnym;

b. wniesienie skargi o wznowienie postępowania cywilnego;

c. wniesienie kasacji w postępowaniu karnym.

25. TK nie może kontrolować:

a. zgodności z Konstytucją RP preambuły aktu normatywnego;

b. przepisów aktu normatywnego z preambułą Konstytucji RP;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

26. Artykuł 32 Konstytucji RP (ogólna zasada równości):

a. nie może być samodzielnym wzorcem kontroli konstytucyjności prawa;

b. może być podstawą skargi konstytucyjnej, jeżeli jednocześnie zarzucono naruszenie wolności lub prawa wskazanego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

27. Przepis umowy międzynarodowej podpisanej lecz jeszcze nie ratyfikowanej:

a. może być przedmiotem wniosku Marszałka Sejmu do TK o prewencyjna kontrolę konstytucyjności;

b. może być przedmiotem pytania prawnego;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

28. Konstytucja RP gwarantuje ochronę roszczeń odszkodowawczych:

a. jako aspektu konstytucyjnego prawa własności;

b. tylko wtedy, gdy wynikają z niezgodnych z prawem działań władzy publicznej;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

29. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych może wystąpić do TK o:

a. abstrakcyjną kontrolę aktu normatywnego w imieniu swoich członków;

b. konkretną kontrolę aktu normatywnego w imieniu swoich członków;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

30. Zakładowa Organizacja Związkowa Związku Zawodowego Pracowników Politechniki Wrocławskiej:

a. nie może wystąpić do TK ze skargą konstytucyjną;

b. może wystąpić do TK z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją aktu normatywnego;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

31. Sądy powszechne nie mają kompetencji, aby:

a. samodzielnie oceniać zgodność z Konstytucją aktów podustawowych;

b. odmówić zastosowania ustawy niezgodnej z Konstytucją;

c. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

32. W sytuacji, gdy sąd powszechny stwierdza niezgodność aktu podustawowego z Konstytucją RP:

a. Nie może odmówić zastosowania tego aktu w rozpoznawanej sprawie;

b. Jest zobowiązany przedstawić pytanie prawne Trybunałowi Konstytucyjnemu;

c. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

33. Sformułowanie: „przepis X nie jest niezgodny z art. Y Konstytucji” użyte w sentencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego oznacza:

a. że przepis X jest zgodny z art. Y Konstytucji;

b. że art. Y Konstytucji nie może stanowić adekwatnego wzorca kontroli przepisu X;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

34. Jeżeli Trybunał Konstytucyjny określa inny termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego:

a. Naczelny Sąd Administracyjny przyjmuje retroaktywny, natomiast Sąd Najwyższy Izba Cywilna prospektywny skutek wyroku Trybunału;

b. NSA przyjmuje prospektywny, natomiast Sąd Najwyższy Izba Cywilna – retroaktywny skutek wyroku;

c. Żadna ze wskazanych odpowiedzi nie jest prawidłowa. 35. Tzw. „przywilej korzyści” może posiadać istotne znaczenie w przypadku:

a. Wszelkich wyroków interpretacyjnych;

b. Wszelkich wyroków zakresowych;

c. Wyroków odraczających utratę mocy niekonstytucyjnego aktu normatywnego.

36. Trybunał Konstytucyjny nie posiada kompetencji kontrolnych w stosunku do:

a. zaniechań prawodawczych;

b. pominięć prawodawczych;

c. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

37. Skarga konstytucyjna może dotyczyć:

a. zgodności ustawy lub innego aktu normatywnego z Konstytucją;

b. zgodności ustawy lub innego aktu normatywnego z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie;

c. obie powyższe odpowiedzi są prawidłowe.

38. Naruszenie prawa do równego traktowania przez władze publiczne, określonego w art. 32 ust. 1 Konstytucji:

a. Nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi konstytucyjnej;

b. Może stanowić samodzielną podstawę skargi konstytucyjnej w sytuacji nie objętej innymi prawami i wolnościami konstytucyjnymi;

c. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

39. Gwarancję odszkodowania dla osoby bezprawnie pozbawionej wolności można odnaleźć w:

a. Art. 77 ust. 1 Konstytucji;

b. Art. 41 ust. 5 Konstytucji;

c. Prawidłowa jest odpowiedź a i b.

40. Prawo do wniesienia skargi konstytucyjnej określone w art. 79 ust. 1 Konstytucji: a. nie może stanowić samodzielnego zarzutu skargi konstytucyjnej;

b. może stanowić samodzielny zarzut skargi konstytucyjnej, jednak skarga musiałaby dotyczyć rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego;

c. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

41. Prawo do wniesienia skargi konstytucyjnej nie dotyczy:

a. cudzoziemców ubiegających się o prawo azylu, niezależnie od rodzaju naruszonego prawa;

b. naruszenia prawa azylu w Rzeczpospolitej Polskiej;

c. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa. 42. O niekonstytucyjności przepisu prawa w odróżnieniu od niekonstytucyjności wykładni prawa można mówić w sytuacji, w której :

a. Wykładnia przyjęta w ostatecznym rozstrzygnięciu opiera się na jednoznacznej wykładni literalnej;

b. Wykładnia przyjęta w ostatecznym rozstrzygnięciu odpowiada wykładni dominującej w orzecznictwie Sądu Najwyższego lub Naczelnego Sąd Administracyjnego;

c. Prawidłowa jest odpowiedź a i b.

43. Ostateczne orzeczenie zostało doręczone Janowi K. w dniu 6 października. Z powodu powodzi, która odcięła od świata kancelarię radcy prawnego reprezentującego Jana K. skarga konstytucyjna została złożona dopiero w poniedziałek, w dniu 8 stycznia. W takiej sytuacji:

a. Termin do wniesienia skargi konstytucyjnej upłynął i nie może zostać przywrócony;

b. Termin do wniesienie skargi konstytucyjnej upłynął, ale może zostać przywrócony ze względu na działanie siły wyższej;

c. Żadna ze wskazanych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

44. Sytuacja, w której źródłem naruszenia praw konstytucyjnych jest wadliwość stosowania prawa a nie wadliwość samego przepisu, może prowadzić do:

a. odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej;

b. umorzenia postępowania ze względu na niedopuszczalność wydania orzeczenia;

c. sytuacji określonej w punktach a i b.

45. Trybunał Konstytucyjny wydał orzeczenie interpretacyjne. W oparciu o to orzeczenie spółka akcyjna, w której Skarb Państwa posiada większość akcji, z inicjatywy mniejszościowego akcjonariusza - Jana K. dochodzi wznowienia postępowania. Skarga spółki o wznowienie zostaje odrzucona z powołaniem się na uchwałę III PZP 2/09. W takiej sytuacji:

a. Spółka może wnieść skargę konstytucyjną, gdyż naruszono w stosunku do niej art. 190 ust. 4 Konstytucji;

b. Spółka ani żaden inny podmiot nie mogą wnieść skargi konstytucyjnej;

c. Spółka nie może wnieść skargi konstytucyjnej, skargę może wnieść jednak Jan K., gdyż w stosunku do niego naruszono art. 190 ust. 4 Konstytucji.

46. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego wydanym w postępowaniu cywilnym zostały naruszone prawa i wolności konstytucyjne Jana K. Ten wniósł skargę kasacyjną, która nie została jednak przyjęta do rozpoznania, po 4 miesiącach rozpoznawania sprawy przez Sąd Najwyższy. W takiej sytuacji:

a. skarga konstytucyjna w ogóle nie jest dopuszczalna, gdyż wniesienie skargi kasacyjnej nie wpływa na bieg terminu do wniesienia skargi konstytucyjnej;

b. skarga może być dopuszczalna, ale nie w związku z naruszeniem praw i wolności Jana K. przez Sąd Apelacyjny. O dopuszczalności skargi konstytucyjnej będzie decydował jej przedmiot;

c. żadna ze wskazanych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

47. Sąd Apelacyjny naruszył prawa i wolności Jana K wyrokiem wydanym w postępowaniu cywilnym. Jan K. wniósł skargę kasacyjną, która po 7 miesiącach rozpoznawania sprawy została w nieznacznej części uwzględniona w drodze wyroku reformatoryjnego (Sąd Najwyższy zmienił w części zaskarżony wyrok). W takiej sytuacji, zakładając, że przedmiotem ew. skargi nie były przepisy regulujące postępowanie kasacyjne:

a. skarga konstytucyjna byłaby dla obu stron dopuszczalna, gdyż wyrok reformatoryjny stanowi obecnie ostateczne orzeczenie w sprawie;

b. skarga konstytucyjna byłaby niedopuszczalna dla obu stron;

c. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

48. Śmierć skarżącego po wniesieniu skargi konstytucyjnej:

a. skutkuje umorzeniem postępowania przed Trybunału Konstytucyjnego z powodu braku aktualności naruszenia;

b. skutkuje obligatoryjnym zawieszeniem postępowania przed Trybunałem do czasu zakończenia postępowania spadkowego;

c. żadna ze wskazanych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

49. Skarżącym może być:

a. podmiot realizujący funkcje władzy publicznej, jeżeli naruszone prawa i wolności nie wiążą się z wykonywaniem tej władzy;

b. podmiot gospodarczy, którego działalność oparta jest na własności publicznej, jeżeli naruszone prawa i wolności nie wiążą się z naruszeniem praw majątkowych tego podmiotu;

c. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

50. Wskaż nieprawdziwe zdanie. Przepis art. 190 ust. 4 Konstytucji przyznaje m.in. prawo do:

a. wznowienia innych rozstrzygnięć niż orzeczenia sądowe lub ostateczne decyzje administracyjne;

b. wzruszenia orzeczeń sądowych oraz decyzji administracyjnych w inny sposób niż w drodze wznowienia postępowania;

c. wznowienia postępowania na podstawie innych rozstrzygnięć Trybunału Konstytucyjnego niż orzeczenie o niezgodności z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą aktu normatywnego, na podstawie którego zostało wydane wzruszane orzeczenie.

51. Skargę konstytucyjną składa się w:

a. Czterech egzemplarzach;

b. Pięciu egzemplarzach;

c. Sześciu egzemplarzach.

52. Przymus radcowsko-adwokacki odnosi się:

a. Do całości postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym;

b. Wyłącznie do sporządzenia skargi konstytucyjnej;

c. Wyłącznie do sporządzenia skargi konstytucyjnej oraz zażalenia na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu.

53. Nie stanowi elementu zasady proporcjonalności pytanie:

a. czy badana norma jest w stanie doprowadzić do zamierzonych przez ustawodawcę skutków?;

b. czy badana norma jest niezbędna dla ochrony interesu publicznego, z którym jest powiązana?;

c. czy badana norma w optymalny sposób realizuje potrzebę ochrony interesu publicznego?.

54. Zasada falsa demonstratio non nocet:

a. nakazuje odmowę nadania biegu skargom kierowanym przeciwko stosowaniu prawa;

b. pozwala nadawać dalszy bieg skargom konstytucyjnym, w których problem konstytucyjny zostaje błędnie oznaczony;

c. zakazuje stwierdzenia niezgodności z Konstytucją regulacji, która może być wyłożona w sposób zgodny z Konstytucją.

55. W przypadku składania skargi przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu w skardze należy wskazać:

a. datę doręczenia skarżącemu orzeczenia o przyznaniu mu pełnomocnika z urzędu;

b. datę doręczenia pełnomocnikowi pisma informującego o tym, że został on ustanowiony do sporządzenia skargi konstytucyjnej skarżącego;

c. datę doręczenia skarżącemu pisma informującego o tym, który adwokat lub radca prawny został wyznaczony do sporządzenia skargi konstytucyjnej.

56. Aktualność naruszenia oznacza, że:

a. w chwili wnoszenia skargi obowiązuje akt normatywny, na podstawie którego dokonano naruszenia praw i wolności konstytucyjnych;

b. w chwili wnoszenia skargi konstytucyjnej skarżący pozostaje ograniczony w swoich prawach;

c. żadna z ww. odpowiedzi nie jest prawidłowa.

57. Umorzenie postępowania przed TK następuje w każdym przypadku gdy:

a. akt normatywny w zakwestionowanym zakresie utracił moc obowiązującą przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał;

b. wydanie orzeczenia jest zbędne;

c. gdy skarga konstytucyjna nie odpowiada warunkom formalnym.

58. Wskaż nieprawdziwe zdanie: Uznanie przez Trybunał Konstytucyjny, że wydanie orzeczenia jest konieczne dla ochrony konstytucyjnych wolności i praw,

a. Jest możliwe tylko w sytuacji, w której przepis kontrolowany dotyczy praw i wolności konstytucyjnie chronionych;

b. Jest możliwe tylko w sytuacji, w której nie istnieje alternatywny instrument prawny służący do przywrócenia stanu zgodności z Konstytucją;

c. Przesądza, że Trybunał Konstytucyjny stwierdzi w orzeczeniu merytorycznym niezgodność z Konstytucją badanej regulacji.

59. Przedmiotem skargi konstytucyjnej nie może być przepis:

a. który nie został powołany w sentencji ostatecznego rozstrzygnięcia jako jego podstawa;

b. który został błędnie powołany w sentencji rozstrzygnięcia jako jego podstawa;

c. dotyczący kwestii ubocznej lub wpadkowej.

60. Ponowne orzekanie w tej samej sprawie przez Trybunał Konstytucyjny jest zawsze zbędne, jeżeli:

a. Trybunał stwierdził już niezgodność z Konstytucją badanej regulacji, nie odraczając jednocześnie utraty mocy niekonstytucyjnego przepisu;

b. ustawodawca wydał nowe przepisy identyczne w treści z przepisami, co do których Trybunał stwierdził niezgodność z Konstytucją;

c. jeżeli Trybunał kontrolował już dany przepis, a skarżący nie powołał nowych wzorców kontroli.



Skomentuj pytania (forum rp.pl)


czwartek, 17 lutego 2011

szympans z wieży na konferencji tzw. "ekspertów" w Moskwie

"Nawet gdyby w wieży kontroli lotów siedział szympans i bełkotem podawał informacje, to nie przyczyniłoby się to do tragedii"


ekspert Oleg Smiernof na wideokonferencji rosyjskich specjalistów.

niedziela, 13 lutego 2011

w wojnie Jom Kipur szyfrowano po polsku

Podobno podczas wojny izraelsko-egipskiej w roku 1974 żydowscy dowódcy zaczęli się posługiwać językiem polskim w obawie że strona arabska deszyfruje ich rozkazy.

Info od Jarka Kreta. TOK FM 13 II 2011

poniedziałek, 7 lutego 2011