Kilka paytań zadanych mu w ramach Obywatelskiego Monitoringu Kandydatów na Prokuratora Generalnego prowadzonego przez HFPCz:
Czy jest Pan zwolennikiem wprowadzenia regulacji dotyczących prokuratury do Konstytucji?
- „Konstytucja powinna zawierać wskazanie zadań prokuratury, roli Prokuratora Generalnego jako naczelnego organu prokuratury, zapis, że prokurator jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań, reszta jak wobec sędziów."
Jaki jest Pana stosunek do koncepcji wprowadzenia instytucji sędziego śledczego?
- Kandydat nie jest zwolennikiem wprowadzenia tej instytucji. „Wystarczy kontrola sądowa czynności postępowania przygotowawczego, choć możliwa do poszerzenia.”
Jak Pan ocenia obecny model postępowania przygotowawczego? Jakie Pana zdaniem rozwiązania prawne dotyczące postępowania przygotowawczego wymagają zmian, a jakie zasługują na aprobatę?
- Zdaniem Kandydata obecny model postępowania przygotowawczego jest „ociężały” z uwagi na konieczność wszechstronnego wyjaśnienia sprawy (art. 297 § 1 pkt. 4 Kodeksu postępowania karnego). W jego przekonaniu prowadzi to do przewlekłości postępowania, gdyż wystarczyłoby “wyjaśnienie okoliczności sprawy”. Ten model zdaniem Kandydata „obawia się wprowadzić rozsądną zasadę oportunizmu kontentując się surogatem z art. 11 k.p.k.” Ponadto, „bez potrzeby rezygnuje z dochodzenia w wypadkach z art. 325 c k.p.k.(…)” oraz „(…) obciąża prokuratora obowiązkiem zbyt szerokiego nadzoru (…).” Jego aprobatę budzą natomiast konsensualne sposoby załatwienia sprawy, które należałoby rozszerzyć.
Czy Pana zdaniem w Polsce instytucja tymczasowego aresztowania jest poprawnie stosowana, czy jest nadużywana? Prosimy uzasadnić.
- „Jest stosowana bez należytej rozwagi przez sady rejonowe o czym świadczą liczby uwzględnionych wniosków prokuratora, nadużywa sie przesłanki zagrożenia surową karą, jednak większym zagrożeniem jest bezrefleksyjne przedłużanie aresztowania w ślad za wnioskami prokuratora epatującymi rozwojowym charakterem śledztwa.”
Czy Pana zdaniem istnieje potrzeba głębszej reformy prawa karnego materialnego, w tym w szczególności Kodeksu karnego (a jeśli tak - to w jakim kierunku)?
- „Nie, prawo materialne zawsze można zastosować rozsądnie, jeśli tylko stosujący zechce i potrafi tego dokonać. Ciągłe zmiany podważają zasadę stałości prawa i zaufania obywateli do jego norm, tymczasem jest to niezwykle ważną wartością życia społecznego. Niech prawo okrzepnie, „obrośnie” orzecznictwem.
W jakim kierunku - Pana zdaniem- powinno być prowadzone dochodzenie dotyczące rzekomego istnienia więzień CIA na terytorium Polski?
- „Skoro istnieje zasada legalizmu, a są przesłanki do stwierdzenia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa i nie ma umowy międzynarodowej stanowiącej inaczej ( art. 5 kk), trzeba ścigać każdą osobę podejrzaną w tym także funkcjonariuszy państw obcych, choćby miało się to okazać niewygodne z wielu powodów. Jeśli będą dowody, jest oczywiste, że stosować trzeba wszystkie przepisy Kodeksu karnego.”
Co uważa Pan za największe zagrożenie dla ochrony konstytucyjnych praw i wolności jednostki i obywatela w Polsce?
- „Nadmierna ilośc służb mających uprawnienia do czynności operacyjnych, brak realnych gwarancji praw obywatelskich w regulacjach tego tyczących, niewłaściwa praktyka orzekania o aresztowaniu przez niektóre sądy.”
Co uważa Pan za swój największy dotychczasowy sukces zawodowy?
- „Nominację na sędziego Sądu Apelacyjnego w wieku 38 lat, orzekanie jako sędzia delegowany w SN.”
- Zdaniem Kandydata obecny model postępowania przygotowawczego jest „ociężały” z uwagi na konieczność wszechstronnego wyjaśnienia sprawy (art. 297 § 1 pkt. 4 Kodeksu postępowania karnego). W jego przekonaniu prowadzi to do przewlekłości postępowania, gdyż wystarczyłoby “wyjaśnienie okoliczności sprawy”. Ten model zdaniem Kandydata „obawia się wprowadzić rozsądną zasadę oportunizmu kontentując się surogatem z art. 11 k.p.k.” Ponadto, „bez potrzeby rezygnuje z dochodzenia w wypadkach z art. 325 c k.p.k.(…)” oraz „(…) obciąża prokuratora obowiązkiem zbyt szerokiego nadzoru (…).” Jego aprobatę budzą natomiast konsensualne sposoby załatwienia sprawy, które należałoby rozszerzyć.
Czy Pana zdaniem w Polsce instytucja tymczasowego aresztowania jest poprawnie stosowana, czy jest nadużywana? Prosimy uzasadnić.
- „Jest stosowana bez należytej rozwagi przez sady rejonowe o czym świadczą liczby uwzględnionych wniosków prokuratora, nadużywa sie przesłanki zagrożenia surową karą, jednak większym zagrożeniem jest bezrefleksyjne przedłużanie aresztowania w ślad za wnioskami prokuratora epatującymi rozwojowym charakterem śledztwa.”
Czy Pana zdaniem istnieje potrzeba głębszej reformy prawa karnego materialnego, w tym w szczególności Kodeksu karnego (a jeśli tak - to w jakim kierunku)?
- „Nie, prawo materialne zawsze można zastosować rozsądnie, jeśli tylko stosujący zechce i potrafi tego dokonać. Ciągłe zmiany podważają zasadę stałości prawa i zaufania obywateli do jego norm, tymczasem jest to niezwykle ważną wartością życia społecznego. Niech prawo okrzepnie, „obrośnie” orzecznictwem.
W jakim kierunku - Pana zdaniem- powinno być prowadzone dochodzenie dotyczące rzekomego istnienia więzień CIA na terytorium Polski?
- „Skoro istnieje zasada legalizmu, a są przesłanki do stwierdzenia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa i nie ma umowy międzynarodowej stanowiącej inaczej ( art. 5 kk), trzeba ścigać każdą osobę podejrzaną w tym także funkcjonariuszy państw obcych, choćby miało się to okazać niewygodne z wielu powodów. Jeśli będą dowody, jest oczywiste, że stosować trzeba wszystkie przepisy Kodeksu karnego.”
Co uważa Pan za największe zagrożenie dla ochrony konstytucyjnych praw i wolności jednostki i obywatela w Polsce?
- „Nadmierna ilośc służb mających uprawnienia do czynności operacyjnych, brak realnych gwarancji praw obywatelskich w regulacjach tego tyczących, niewłaściwa praktyka orzekania o aresztowaniu przez niektóre sądy.”
Co uważa Pan za swój największy dotychczasowy sukces zawodowy?
- „Nominację na sędziego Sądu Apelacyjnego w wieku 38 lat, orzekanie jako sędzia delegowany w SN.”
Ponadto w karierze zadał 4 pytania prawne (art. 441 KPK) do Sądu Najwyższego w przedmiocie:
- dopuszczalności zażalenia na postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania wydane w postępowaniu odwoławczym;
- dopuszczalności zażalenia na postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania wydane w postępowaniu odwoławczym;
- sposobu postąpienia sądu w razie złożenia ponownego wniosku o warunkowe przedterminowe zwolnienie przed upływem 3 miesięcy;
- rodzaju usiłowania przy przestępstwie rozboju, gdy sprawca zamierzał ukraść rzecz, której pokrzywdzony nie posiadał;
- charakteru środka karnego przepadku, określonego w art. 44 § 4 Kodeksu karnego – materialno prawnego, bądź formalno prawnego.
Fascynujące.
Słowa uczą, przykłady pociagają.
Ciekawe kiedy ja tak daleko zajdę. I kiedy?
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz